Maar het hoogtepunt is de hoofdwedstrijd die wordt gehouden ter ere van het klooster Ganden Tubchen Chokhorling, maar stiekem ook ter meerdere eer en glorie van de Khampa-strijders. ’s Ochtends verzamelen zich meer dan honderd ruiters voor de muren van de abdij. Ze hebben hun lange haar met rode wol om hun hoofd gevlochten. Sommigen provoceren de Chinese autoriteiten door ondanks het verbod duidelijk zichtbaar een afbeelding van de veertiende Dalai Lama bij zich te dragen en met hun nerveuze paarden vlak voor de politieagenten langs te paraderen. Lama Tense Taji rijdt in het midden en ze draaien om hem heen als een zwerm bijen om zijn koningin, alsof ze hem tegen vijandigheden willen beschermen.

Pas nadat hij het teken heeft gegeven, begint de wedstrijd. Drie kilometer lang vergen ze het uiterste van hun paarden. Er is een massale valpartij. De ruiters die zadel aan zadel voorop rijden, worden fanatiek aangespoord door het publiek dat langs de hele renbaan staat. De stralende winnaar wordt hoogstpersoonlijk door de Lama gefeliciteerd en krijgt als prijs een van de felbegeerde motorfietsen van glimmend chroom, een soort Harley Davidson van Chinese makelij, die tegenwoordig door de nomaden worden gebruikt in plaats van paarden.

Tijdens het feest hebben de monniken van het klooster Ganden Tubchen Chokhorling de mandala van zand voltooid. Hij is kleurrijk en heel mooi geworden. Het doel van de mandala, de god Yamantanka uitnodigen en het ruiterfeest tot een succes maken, is bereikt, want er is dit jaar geen enkele dode gevallen.

Lama Tense Taji is ervan overtuigd dat Kham een renaissance van de boeddhistische cultuur tegemoet gaat. Tot nu toe is zo’n 60 procent van de kloosters in Oost-Tibet herbouwd, ondanks het strenge toeziend oog van de Chinezen. De abt heeft een scherpzinnige geest: “Politieke onafhankelijkheid voor Kham of zelfs voor heel Tibet lijkt me onwaarschijnlijk”. De monnik voelt zich veel meer verbonden met religie dan met politiek: “Ik ben voorbestemd om, zolang als ik leef, de leer van Boeddha aan de jeugd door te geven”. “De kloosters van Kham”, zegt hij verheugd, “worden weer tot leven gewekt”.

Het hoogtepunt is echter de uiteindelijke race, die wordt verreden als een stille hulde aan de Khampa-krijger en ter ere van het klooster Ganden Tubchen Chokhorling. In de ochtend verzamelen zich meer dan honderd ruiters voor de muren van de abdij. Hun lange haren zijn met rode wol om het hoofd gevlochten. Sommigen van hen provoceren de Chinese autoriteiten openlijk, door duidelijk zichtbaar een verboden afbeelding van de 14de Dalai Lama te dragen en met hun nerveuze paarden zeer dicht langs de politieagenten te rijden. De Lama Tense Taji rijdt mee en de ruiters omringen hem als bijen hun koningin; alsof ze hem tegen vijandigheden willen beschermen.

Pas als hij het signaal geeft begint de wedstrijd. Drie kilometer lang eisen ze het uiterste van hun paarden. Het komt tot massale valpartijen. Diegenen die zadel aan zadel vooraan rijden, worden door het publiek dat langs het hele parcours staat, hartstochtelijk aangemoedigd. De trotse winnaar wordt hoogstpersoonlijk door de Lama gefeliciteerd, en als prijs krijgt hij een van de begerenswaardige motoren van blinkend chroom. Deze soort Harley Davidsons van Chinese makelij nemen bij de nomaden steeds vaker de rol van het paard over.

Tijdens het feest hebben de monniken van het klooster Ganden Tubchen Chokhorling de Mandala van zand voltooid. Deze is bontgekleurd en bijzonder mooi geworden. Het doel van de Mandala, om de god Yamantanka uit te nodigen het ruiterfeest tot een succes te maken, is uitgekomen, want slachtoffers zijn er dit jaar niet gevallen.

Lama Tense Taji is optimistisch dat Kham een renaissance van de boeddhistische cultuur tegemoet kan zien. Tot nu toe werden ongeveer zestig procent van de kloosters in Oost-Tibet, zij het onder streng toezicht van de Chinezen, herbouwd. De abt heeft een helder verstand: “Een politieke onafhankelijkheid van Kham of heel Tibet lijkt me onwaarschijnlijk.” Voor de monnik komt religie, en niet politiek, op de eerste plaats: “Ik zie het als mijn taak om, zo lang ik leef, de leer van Boeddha aan de jeugd door te geven.” “De kloosters van Kham”, zo stelt de man verheugd vast, “beginnen aan een nieuw leven.”

Hoogtepunt is echter de feitelijke centrale renwedstrijd, die voor de stille roem van de Khampa-krijgers en de eer van het Ganden Tubchen Chokhorling-klooster wordt gereden. 's Ochtends verzamelen zich meer dan honderd ruiters voor de muren van de abdij. Het lange haar is met rode wol om het hoofd gevlochten. Sommigen van hen provoceren de Chinese autoriteiten, door ondanks het verbod goed zichtbaar de afbeelding van de XIVe Dalai Lama bij zich te dragen en met hun nerveuze paarden heel dicht langs de wetshandhavers te trippelen. De lama Tense Taji, die in hun midden rijdt, draaft om hen heen als een zwerm bijen om zijn koningin, alsof hij hen tegen vijandigheden wil beschermen.

Pas op zijn teken begint de race. Drie kilometer lang vergen ze van hun paarden de hoogst mogelijke prestatie. Het komt tot een massale valpartij. Zij, die zadel aan zadel tot de voorste gelederen zijn doorgedrongen, worden door het publiek, dat zich rondom de gehele renbaan heeft verzameld, hartstochtelijk aangemoedigd. De stralende winnaar wordt door de lama hoogstpersoonlijk gefeliciteerd en ontvangt als prijs een van de felbegeerde met blinkend chroom uitgeruste glimmende motorfietsen, een soort van Harley Davidson in Chinese bouwstijl, die de laatste tijd bij de nomaden de plaats van het paard aan het innemen is.

Gedurende het feest hebben de monniken van het Ganden Tubchen Chokhorling-klooster het mandala in zand gereed gemaakt. Het is kleurrijk en bijzonder mooi geworden. De bedoeling ervan, de godheid Yamantanka uit te nodigen en het ruiterfeest tot een succes te maken, is geslaagd, want dit jaar is er geen dode gevallen.

Lama Tense Taji is vol vertrouwen, dat Kham een renaissance van de boeddhistische cultuur tegemoet ziet. Tot op heden werd ongeveer 60 procent van de kloosters in Oost-Tibet, zij het onder het strenge toezicht van de Chinezen, weer opgebouwd. De abt is helder van geest: "Een politieke onafhankelijkheid van Kham of zelfs van geheel Tibet houd ik voor onwaarschijnlijk." De monnik voelt zich minder tot de politiek, maar veel meer tot het geloof geroepen: "Het is mijn taak om, zo lang ik leef, de leer van Boeddha aan de jeugd door te geven.” "De kloosters van Kham", zegt de man blij, "ontwaken tot nieuw leven."